Relax...nothing is under control...

Stel je voor...
Je rijdt met je twee kinderen achterin de auto met130 km/uur op de snelweg. Het is donker en ineens zie je een groot zwart object voor je op de rijbaan. Het volgende moment hebben je handen zonder overleg besloten het stuur om te draaien. Je draait rondjes en beseft dat je totaal geen grip hebt op wat er gebeurt. Ineens ben je in de berm en gaat er een trage gedachte door je hoofd: ...r - e - m - m - e - n... Je remt en staat na een aantal meter stil. Met je achterwielen vlak voor een sloot. Niets of niemand geraakt, niemand gewond. Wow! In deze film was ik een paar jaar geleden beland. Zo voelt het nu, na afloop ook: als een film van iemand anders. Ik voel er niets meer bij, behalve dankbaarheid en iets van onwerkelijkheid.

Nieuwe film
Wetend hoe trauma's ontstaan en oplossen, vroeg ik de kinderen tijdens de rest van onze reis wat ze het meest enge moment vonden. Beide vonden ze het vooral eng dat we stilstonden voor de sloot. Ze waren bang dat we er achterover in zouden vallen en zagen dat al helemaal voor zich. De auto zou vollopen en dan konden ze er niet uit. Ikzelf vond het moment dat ik dat zwarte 'ding' op me af kwam het engste. Ik zag het steeds dichterbij komen. De schrik zat er goed in!
Als we toch zo creatief waren om zelf van die nare vervolg-filmpjes te maken, konden we onze talenten ook positief inzetten. We besloten een nieuw filmpje in ons hoofd te maken. Een waarbij we soepeltjes om het object heen stuurden....niets aan de hand. We konden het al voor ons zien in gedachten en dit was een stuk prettiger om naar te 'kijken'.

Achtbaan!
Vervolgens vroeg ik wat het leukste was geweest. Dat was toch wel het moment dat de politieagent de auto in 1x aan de praat kreeg, waar mij dat na 3 pogingen niet was gelukt. En natuurlijk het rondspetteren van de modder toen het voorwiel zich vastdraaide in de grond bij de poging om de auto richting asfalt te rijden. En dat met een open autodeur, waarvan het raam open stond....de modder lag tot op de bestuurdersstoel! "En", zei mijn dochter: "toen we zo draaiden voelde het eigenlijk net als in de achtbaan!" Mijn zoon vond het toch ook wel stoer om dit op school te kunnen navertellen. Deze leuke herinneringen opsommend, konden we ook weer lachen! Ook dat voelde beter.

Ongeluk of geluk?
En tot slot bedachten we wat er nog meer positief was geweest aan dit verhaal (in plaats van alles wat had kunnen gebeuren, want dat zouden filmpjes zijn geweest die ècht niet waar zijn). We kwamen op een hele lijst waarheden:

We waren ongedeerd
Ik had er aan gedacht om te remmen
We hadden gelukkig een telefoon bij ons
De auto bleef rechtop tijdens het draaien en was onbeschadigd
We hebben niemand anders in de problemen gebracht
Er waren meteen andere weggebruikers die kwamen helpen. De een belde de hulpdiensten, de ander gaf mijn dochter een warme sjawl, zo lief!
Het was droog
De agenten, de wegenwacht en de sleepwagen waren er heel snel en ze waren allemaal even aardig
Ik had gelukkig ook mijn rijbewijs bij me
Het object bleek een stuk plastic dat verder geen niemand heeft laten schrikken
We waren in staat om rustig verder te rijden en mochten bij een restaurant even naar de wc

Onze conclusie was dat er teveel goed was gegaan om nog te spreken van een ongeluk. We hadden GELUK gehad! Een heel leger Engeltjes op onze schouders! Zo was het ergste al verwerkt tegen de tijd dat we thuis kwamen.

Relax...
Voor ik naar bed ging ben ik nog wel 5 minuten gaan EFT-en. Ik was de hele avond toch een beetje draaiierig in mijn hoofd geweest. Al kloppende kwamen er nog wel wat emoties boven. Die liet ik de vrije loop en daarna zakte het af. Het werd rustig in mijn hoofd èn in mijn lijf. Ik bedacht me dat het eigenlijk helemaal niet zo erg was geweest om de controle helemaal kwijt te zijn. Ik zeg zo vaak tegen clienten: "controle? dat is er helemaal niet, dat denk je alleen nodig te hebben en het is een illusie". En dat heb ik aan den lijve ervaren. Op de een of andere manier geeft me dat ook rust, als ik bedenk dat ik niet alles onder controle kan houden. En toch.... in welke situatie ik ook ben, ik heb wel de keuze hoe ik er mee om ga. Dààr heb ik wel controle over. Zelfs nadat me iets is overkomen.

Reageren op dit artikel kan door een reactie achter te laten in het commentaarveld hieronder.