Skip to main content

Het wonder van een elastiekje...

Ik besloot om niet meer te zeuren. Niet over dingen, mensen, problemen - of die vréselijke, steeds terugkerende, wekelijkse boodschappen waarover ik maar bleef klagen. Dit simpele besluit maakte me een blijer mens. En dat heeft alles met een eenvoudig elastiekje te maken. 

Inspirerend boek
Een tijdje geleden las ik het boek “Een betere wereld, ophouden met klagen, mopperen en zeuren”. Het daagt de lezer uit om 21 dagen niet te klagen en te zeuren. Schrijver Will Bowen geeft de tip om een bandje om je pols te doen. Telkens als je jezelf betrapt op klagen of zeuren, verplaats je het bandje naar je andere pols en begin je weer opnieuw met tellen. Tot je het 21 dagen aan één kant hebt gehouden. 

elastiekjeklein2Zeuren = een vals gevoel van controle
Zeuren heeft geen zin, stelt Bowen. Het geeft een vals gevoel van controle, kost negatieve energie en is besmettelijk. Zijn advies: stop met klagen en neem je verantwoordelijkheid. Als een situatie je niet bevalt, heb je twee keuzes:

1. veranderen (als dat kan)
2. accepteren.
Meer opties zijn er niet. 


De grote wisseltruc

“Ik ga die uitdaging wel aan!”, dacht ik geïnspireerd en... overmoedig. Pas toen ik er mee aan de slag ging, merkte ik dat ik vaker klaagde en zeurde dan me lief was. En daar mag ik dan niet over zeuren ;-) Keer op keer wisselde het elastiekje van pols. En het viel me ineens ook op hoeveel andere mensen zeuren! (Maar hé, daar hoor je mij niet over klagen, want... Juist. Je snapt het.)

Startproblemen oplossen
Ik was me in het begin bewust van elk woord dat ik zei of schreef. Best vermoeiend. Gaandeweg werd ik wat minder streng voor mijzelf. Het voornemen om niet te klagen is immers niet hetzelfde als een oproep tot gevoelens opkroppen of inslikken. Het gaat mij vooral om:

  • de toon waarop ik iets zeg (met of zonder zucht),
  • met welk doel ik het zeg (helpt het echt?),
  • hoe vaak ik het zeg (één keer is meestal genoeg). 

Wat wél helpt 
Wanneer ik mijzelf betrap op ‘echt’ zeuren en klagen, zie ik dat inmiddels als een signaal: óf ik stop er acuut mee (ik verplaats mijn elastiekje met een glimlach) óf ik besluit er wat mee te doen. Bijvoorbeeld door iemand te vertellen hoe ik iets heb ervaren in plaats van er over te zeuren tegen een ander. Of door mijn gevoelens van ontevredenheid onder de loep te nemen. 

Intentie = effect 
Het gaat mij er inmiddels niet meer om dat ik die 21 dagen zo snel mogelijk haal. Het gaat om die keren dat ik een ander woord kies, om die keren dat zwijgen goud is, om het appje dat ik weer wis en opnieuw intik. Het bewust omdoen van het elastiekje zet mijn intentie van die dag neer. En dat maakt het verschil. Bij mezelf én in mijn omgeving.boek

Verander de wereld, begin bij ...
Dit simpele elastiekje zou inderdaad de wereld wel eens kunnen veranderen. De mijne in ieder geval. Ik ben blijer, maak me minder druk om van alles. Oké, boodschappen doen is nog steeds geen hobby van me. Maar het kost me minder moeite. En dat is dan ook weer fijn voor de mensen in mijn wereld.

Meer weten?
Lees het boek van Will Bowen. Het staat in de minibieb van Praktijk EFT- Aalten. (als ie niet is uitgeleend) Kleine waarschuwing vooraf: klagen en zeuren zal nooit meer hetzelfde zijn :)  

Laat een reactie achter in het commentaarveld hieronder als je wilt.