Inzichtkaarten - lekker makkelijk?

Meer dan 80 (!) reacties kreeg ik gisteren in 2 uur tijd op deze Facebookpost. Verbazingwekkend veel voor mijn doen. Ergens vond ik het nog stom ook: wél zoveel reacties op deze actie, terwijl er tijdens de Open Dag over Emotional Freedom Techniques relatief weinig bezoekers waren. Hoewel ik fan ben van inzichtskaarten, had ik gemengde gevoelens: een inzichtskaartje is wel de makkelijkste weg, toch? Helemaal via Facebook.

Het principe van een inzichtskaart (voor wie het niet kent)

Een inzichtskaart bevat een korte tekst of spreuk. Je pakt er 'blind' een uit de stapel. Onder het mom van 'toeval bestaat niet' en 'je trekt ervaringen aan die je nodig hebt', pak je altijd de 'juiste' kaart die jou wat te zeggen heeft. Dit is geen wetenschap zoals je zult begrijpen, maar ik hou er van. Niet omdat het DE waarheid is wat er op die kaarten staat. Niet omdat het iets voorspelt (alstjeblieft niet zeg). Juist omdat je er vrij mee kunt associëren en het kan uitleggen op je eigen manier. Vaak heel waardevol!

Auw!

Vanmorgen trok ik zelf nog een kaartje toen ik de rondslingerende kaarten van gisteravond opruimde: "jij hebt je eigen unieke pad te bewandelen". Pats, daar viel het kwartje: Zo is het. Voor mij, maar dus ook voor al die mensen die graag een kaartje trekken via Facebook. Ook zij kiezen hun eigen pad en dat pad bestond gisteren uit het trekken van een kaartje. Wie ben ik om daarover te oordelen? Auw!

Ik begin maar eens zachtjes te kloppen/tikken zoals ik dat geleerd heb:

"Ik laat los: dit ongemakkelijke gevoel in mijn buik'"

"Ik laat los...al mijn oordelen over iedereen die kiest voor de makkelijke weg" 

Ik hoor wat ik zeg...klopt het wel? Hoezo de makkelijkste weg? Misschien was het voor sommigen helemaal niet makkelijk om te reageren op Facebook. En wie weet in welke situatie die persoon zit? Ik begin me te schamen voor mijn eigen eerste reactie.

"Ik laat los, het idee dat een kaartje pakken de makkelijke weg is"

"Ik laat los: al mijn schaamte  - voelbaar in mijn lijf - over het feit dat ik zo oordeelde over mensen die ik niet eens allemaal ken" 

"Ik erken...dat ik graag nog veel meer mensen had geïnspireerd tijdens de Open Dag"  Aha...daar gaat het dus eigenlijk over!

"Ik laat los: mijn teleurstelling over de Open Dag"  

"Ik accepteer...dat het is zoals het is"  

"Ik kies er voor om blij te zijn met de mensen die reageerden op de oproep. Wie weet wat voor effecten het heeft gehad!"

Het rustige kloppen en uitspreken van mijn gevoelens en gedachten lucht me op. Er verschijnt een glimlach om mijn mond. Was ik deze sessie zelf ook niet begonnen met 'de makkelijke weg' via het pakken van een kaart? Zonder die kaart was ik niet bij míjn teleurstelllng gekomen. En dat heb ik nu toch maar mooi weten los te laten. 

Ik realiseer me ook dat de Open Dag eigenlijk prima is verlopen. Natuurlijk, er was plek voor meer mensen, maar de mensen die er waren, waren erg geinteresseerd en enthousiast. Ik heb me tijdens die dag super gevoeld, laat ik dàt vooral vasthouden.
 

"Ik voel hoe waardevol het is om 'zomaar' een kaartje te pakken en te ervaren welk effect het op me heeft". 

"Ik DANK de 80 mensen voor deze mooie inzichten"

Reageren? Dat kan via onderstaand commentaarveld