Een aantal jaren geleden hield ik grote opruiming. Ik deed heel veel spullen weg, kocht handige bakjes om te sorteren en dat gaf rust. Ook in mijn hoofd. Dit jaar had ik weer zo'n bui. Opruimwoede noemen we dat hier in huis. Het grote verschil: deze keer was de klus zo geklaard. Het systeem met de bakjes en mandjes werkte. Zag ik een losliggende batterij? Dan wist ik waar het hoorde. Natuurlijk was er opnieuw wel het een en ander dat weg kon, maar dat was niet zo'n project als een paar jaar geleden. Ook doordat ik steeds vaker dingen niet koop - ik vraag me eerst af of ik het wel echt nodig heb - (meestal is het antwoord 'nee') zijn er sowieso al minder spullen in ons huis. Wel zo duurzaam.
Vergelijking met emoties Ik bedacht me dat dat met emotionele 'spullen' ook zo werkt. Dankzij een goed systeem heb ik minder last van issues waar ik jaren geleden helemaal door van slag zou zijn. Ik heb minder tijd nodig om weer bij mijzelf uit te komen. Ik herken wat er in mij gebeurt en ik weet wat ik te doen heb. Dan is het alleen nog een kwestie van in actie komen en gaan opruimen. Dan is het van binnen ook zo weer aan kant.
Voorbeeld: een systeem als iemand op de 'verkeerde' knoppen drukt Zo werd ik onlangs nog ontzettend getriggerd door iemand. Je herkent vast dat er mensen in je omgeving zijn die wel eens iets doen of zeggen wat bij jou verkeerd valt. Ik ging er mee aan de slag.
Ik schreef alles wat me dwarszat op - snel, slordig en vol spelfouten. Daarna ging ik het in mijn uppie hardop teruglezen en alles wat mij raakte (brok in de keel, boze toon, strakke kaken) ging ik behandelen met Emotional Freedom Techniques tot ik het allemaal kon uitspreken zonder die lading van emoties. Zo kreeg ik inzichten, kon ik het relativeren en werd het allemaal minder beladen. Het gesprek om een en ander uit te praten verliep vervolgens veel rustiger dan ik in eerste instantie had kunnen bedenken.
Wat je niet aanneemt is niet van jou - dat scheelt opruimen ;-) En wat betreft het niet kopen van al die overbodige spullen, ook daar gaat de vergelijking op. Ik neem verwijten van anderen niet zomaar meer aan terwijl ik dat vroeger wel deed. En dan zat ik met de 'rommel'. Ik vraag me tegenwoordig vaker af: "Zegt dit wel iets over mij? Heb ik het nodig? Is het mijn taak of verantwoordelijkheid om dit op te lossen?" Ook hier is het antwoord vaker 'nee' dan 'ja'.
En als ik dan per ongeluk toch iets heb aangenomen dat niet van mij is, dan gebruik ik opnieuw EFT om het weer los te laten.
Hmm... toch niet altijd consequent? Als ik dat dan weer doortrek naar thuis,... dat opruimen, verantwoordelijkheid nemen voor je eigen rommel, dan moet ik bekennen dat ik degene ben met de meeste opruimwoede. Ik ruim vaker dan nodig iets op van onze pubers. Een mooi inzicht zo schrijvend aan dit blog. Daar valt nog winst te halen. Ook in het kader van de duurzaamheid in ons gezin ❤
Heb jij ook wat op te ruimen? (niet je huis, daar zijn andere hulpverleners voor 😉)
Zie je op tegen de klus? Ik help je graag op weg en denk graag met je mee over de mogelijkheden die bij jou passen.