Zwemles dankzij een schop onder mijn kont

Over angst en spanning buiten je comfortzone

Ik zit in de auto en luister naar een zelfhulpboek over perfectionisme (*). Het staat vol met clichés en ik hoor nauwelijks iets nieuws, maar de zachte Vlaamse stem van de schrijfster klinkt vertrouwd en het heeft iets geruststellends om naar haar worstelingen te luisteren.
Op enig moment vertelt ze over het niet laten leiden door angst. Het is iets dat ik zelf zo vaak benoem tijdens consulten: "Je màg het spannend vinden. Je màg voelen hoe eng het is. Op de rand van je comfortzone mag het een beetje schuren. Dat is gezonde spanning. Als je wilt groeien en ontwikkelen, laat je daar dan niet door leiden."
Mooie theorie! Met de praktijk worstel ik soms nog:

Zwemmen
Ik zwem tegenwoordig twee keer in de week baantjes. Leuker dan ik dacht! Geheel naar mijn aard, begon ik met behulp van YouTube video’s de techniek van mijn schoolslag te verbeteren (perfectionisme heeft ook leuke kanten😉). Keurig met het hoofd onder water, inclusief bril en badmuts. Die tactiek werkt echter niet voor het aanleren van de borstcrawl. Jemig wat is dàt moeilijk!

Verlangen naar méér
(meer uitdaging, meer kunnen, meer variatie, meer van alles!)
Omdat ik die borstcrawl toch wel wilde leren ging ik op zoek naar een echte cursus met trainer. Een beginnerscursus was er momenteel niet, maar ik kon wel bij de trainingen van de lokale zwemvereniging aansluiten, aldus de contactpersoon die ik belde. Poeh, dus meteen meedoen met ervaren en getrainde zwemmers die het allemaal al kunnen?! Volgens de enthousiaste contactpersoon van de zwemclub was dat geen enkel probleem. Een beetje overvallen zei ik dat ik zou komen bij de eerstvolgende training. In mijn hoofd maakte de bezwaar-stem in de dagen daarna steeds meer kabaal:

“Je gaat een grote flater slaan, je kunt het nog niet eens een béétje!”

“Je bent echt de enige die het dan nog helemáál niet kan”

“Je zult veel teveel aandacht van de trainer nodig hebben, je bent de groep tot last”

“Op latere leeftijd borstcrawl leren is heel moeilijk, dat is bekend”

“Wat als ik het niet snel genoeg oppik?”

“Je zult je hoe dan ook heel ongemakkelijk voelen, waarom zou je jezelf dat aandoen?”

“Hoezo moet je persé ook nog de borstcrawl kunnen?”

“Wat is er mis met alleen de schoolslag? Dat is toch óók leuk?”

“Laat toch lekker zitten en gun jezelf de rust dat je dit niet hoeft te leren”

Practice what you preach
Ik vertelde de contactpersoon vol overtuiging dat het toch geen goed idee was geweest, ik zag er vanaf. Alleen…zíj vond mijn argumenten niet steekhoudend. Tijdens het gesprek schoot me het zelfhulpboek weer te binnen. Dit was zo’n moment om de welbekende adviezen toe te passen.
Natuurlijk kan ik zonder de borstcrawl, maar het leek me écht leuk om iets nieuws te leren, ik was er al weken mee bezig in mijn hoofd. Wat was het ergste dat er kon gebeuren? Ik zóu me inderdaad zo ongemakkelijk kunnen voelen dat ik er geen enkel plezier in zou hebben. Dan kon ik alsnog besluiten om het bij 1x te laten. Het was niet voor niets een proeftraining. En dus gaf ik mijzelf een schop onder mijn kont. Ik zou spijt krijgen als ik het niet zou proberen. Zo geschiede. Het zal je niet verbazen dat ik me voor niets druk heb zitten maken. Volgende week ga ik wéér.

Angst light (groeizone)
Déze angst was vooral spanning. Schurend. Een zeurend gevoel van ongemak dat ik liever uit de weg ging. Genoeg om mijn verlangen te dimmen. Typisch voor de groeizone.
Als je je verlangens vaak of structureel negeert om maar veilig in je comfortzone te blijven, hóeft dat geen probleem te zijn. Je mist alleen wel wat kansen op plezier en avontuur op die manier. Mocht je dit patroon willen veranderen, dan kijk ik graag met je mee om je bij de volgende stap te helpen. Uiteraard kunnen we daar EFT en/of opstellingen bij inzetten.

Serieuze angst (paniekzone)
Er bestaan uiteraard ook angsten en spanningen die zo hevig zijn dat je er volledig door blokkeert, ook in situaties die voorheen vanzelfsprekend en vertrouwd waren. Dan zit je niet meer op de rand van je comfortzone of in de groeizone zoals ik in het zwembad, maar ver daarbuiten: de paniekzone. Dat kan heel erg onveilig en bedreigend voelen. Een schop onder de kont is dan niet zo effectief. Ook dan kan het helpend (lees: nodig) zijn om dit te behandelen met bijvoorbeeld EFT. Met dergelijke klachten wil je immers niet rond blijven lopen.

Durf jij het aan?
Welk verlangen sluimert er in jou? Waar en wanneer hou jij jezelf tegen? Durf je de uitdaging met jezelf aan te gaan? Ik hoop dat mijn verhaal je heeft geïnspireerd om je verlangens serieus te nemen en actie te ondernemen!
De stap om daar hulp bij te zoeken ligt misschien ook wel net buiten je comfortzone. Heb je inderdaad stress bij het idee om een afspraak te plannen om je grote of kleine issues aan te pakken? Bedenk dan dat je bij mij (en ook bij veel andere hulpverleners) eerst mag komen kennismaken om te voelen of het oké is voor jou. Net als bij de zwemclub.

Maak vrijblijvend kennis

(*) "Fuck(ing) perfect" van Bieke Ilegems