Terugblik 2023 - persoonlijk reflectie

Een persoonlijke reflectie. Ik kan me voorstellen dat het je misschien inspireert of raakt. Maar het kan je evengoed mateloos irriteren, teleurstellen of koud laten. En dat is allemaal oké ♥️

Oogst
2023 heeft veel moois gebracht! Ik hou een dankbaarheids journaal bij en daarin heb ik ik-weet-niet-hoeveel dingen opgesomt waar ik oprecht dankbaarheid voor voel. Natuurlijk waren er ook stress en zorgen. Meer dan me lief is zelfs. Ook dat heeft mijn aandacht gehad en zal ook de komende tijd nog wel wat van me vragen.
Mijn grootste 'opbrengst' van het afgelopen jaar is toch wel dat ik vrede heb gesloten met mijn innerlijke kritische stem.

Paradox
Waar ik tot nu toe bewust of onbewust bezig was met dat strenge deel te helpen milder te worden, heb ik dat project losgelaten. “Je hébt nu eenmaal een strenge kant en dat gaat echt niet meer anders worden”, zei iemand tegen mij. Dat was niet leuk om te horen. Ik was toch de expert in persoonlijke ontwikkeling en dus zou ik heus kunnen veranderen door aan mijzelf te werken. Met moeite-doen uiteraard.
Diegene zei ook: “je hoeft je strenge kant alleen maar op te merken, te herkennen”. Dat was het. En dát gaf me ondanks de aanvankelijke weerstand (want 'te makkelijk'), de ruimte die ik zocht.

💡Ik realiseer me nu tijdens het typen, dat mijn intentie dit jaar moeiteloosheid was. Ik wilde minder hard werken, en toch resultaten halen. Prachtig hoe dat nu tot uiting komt in dit persoonlijke thema!

Acceptatie, hoe dan?
De bevrijding zit hem dus niet in het ijverig willen veranderen, maar in de acceptatie van wie ik ben in zijn totaliteit en essentie. En dat verandert toevallig wel heel veel, dat wel.
Misschien zou je willen weten hoe ik dat ‘voor elkaar heb gekregen’ - ik verklap vast dat het uiteraard work in progress is. Ook ik val en sta weer op ;-)
Copy-paste gaat niet - en dat wil je ook niet echt denk ik. Mijn pad vol pieken en dalen is even uniek en zinvol als het jouwe.

En dan toch... ter inspiratie zonder garantie. Wat mij in tijden van crisis helpt:

"Er is een perfecte timing voor alles"
Ik denk dat alles precies gebeurt op het moment dat het gebeuren moet. "als het anders had gekund was het wel anders gegaan”. Of het waar is weet ik niet, maar het voelt fijn om dit te denken - juist bij narigheid. Ook mijn kritische gedachten waren blijkbaar nodig :-)
Uitzoomen - het grote geheel zien
Het kijken van grote afstand naar mijn leven, dit ‘toneelspel’ waarin ik ben beland, helpt. Ik zie dan ook het Wonder van hoe de dingen lopen en dat geeft mij vertrouwen dat ik onderdeel ben van een Groter Geheel. Ook hiervan weet ik niet 100% zeker of het zo is, maar het idee dat er meer is dan ik met mijn beperkte brein kan bevatten voelt erg 'waar' en biedt mij houvast.
Inzoomen - voelen & ervaren
Wat zeker ook helpt, is het steeds minder bang zijn voor pijnlijke emoties. Niet uitzoomen maar juist inzoomen. Er ‘gewoon’ dwars doorheen, hoe rauw ook. Soms in de veiligheid van alleen zijn, andere keren in de nabijheid van familie, vrienden of collega's. Het zijn 'maar' fysieke ervaringen (het is niet wie ik in essentie bèn).
Bovendien: die nare sensaties gaan weer voorbij - ik ga er niet dood aan.

Lukt niet altijd
Natuurlijk heb ik ook momenten dat ik dat grotere perspectief kwijt ben. Wanneer er weer eens iets onverwachts gebeurt (bijvoorbeeld met mijn dierbaren) dat me uit evenwicht brengt, kan ik me tijdelijk verliezen in emotie.
Denk niet dat ik onmenselijk ben geworden, ha, ha.
Vraag mij bijvoorbeeld niet naar de zin van oorlogen, ongelukken en persoonlijke ellende. Maar ik probeer wél de emoties te accepteren, inclusief alle onmacht en radeloosheid. Dat is waar ik invloed heb.

Helpende mantra's
Telkens terug naar mijn basisvertrouwen en het ‘bij mijzelf zijn met alle emoties van dat moment’, dat helpt. Mijzelf blijven herinneren: "het zal zo moeten zijn, anders was het wel anders gegaan" en "ik ga er niet dood aan, het gaat weer voorbij".

Accepteren is het werkvoord van de Liefde
Mijn conclusie van 2023 is dan ook dat ik vooral mag meebewegen en 'ZIJN met wat is'. Accepteren. Dat brengt blijkbaar moeiteloze 😉 verandering. Het gaat toch zoals het gaat en als dat perfect getimed is hoef ik me er ook niet zo druk om te maken. Het is wat het is. Wat een rust geeft dat 💟.