Au! Een client vertelde tijdens een consult dat ze zo gekwetst was geweest door een opmerking van een collega. Er zijn wel vaker irritaties tussen hen. Ze had na een meningsverschil op verwijtende toon te horen gekregen dat ze zo ‘afstandelijk overkomt’ en van alles wat was gezegd bleef dát maar rondgaan in haar hoofd als een pijnlijke echo. Ze besefte dat dit (óók) iets over haarzelf zei als het zo bleef hangen, en ze wilde hier graag samen EFT op toepassen.
Boos! De start is natuurlijk de vraag: "hoe merk je NU dat dit je zo raakt?" Nou, dat is niet zo moeilijk: - ze voelt boosheid. “Wie denkt ie wel niet dat ie is om mij zo aan te vallen?” Ze was niet in staat geweest om ‘normaal’ te reageren. Ze viel stil met een razende tornado in haar buik. Díe storm kan ze nu nog voelen.
Daar gaan we mee aan de slag met EFT zodat de eerste lading emotie er al wat af kan. Daarna zegt ze: "Ik wíl helemaal geen afstand tussen mij en hem, ik wil niets liever dan prettig samenwerken. Het maakt me nu meer verdrietig dan boos dat het mij niet altijd lukt om dat voor elkaar te krijgen. Blijkbaar ga ik ‘uit verbinding’ op sommige momenten. Zo jammer!"
Verdrietig Ook dit verdriet wordt onder woorden gebracht en al tikkend ontladen: "Ik voel mijn verdriet over mijn afstandelijkheid, en dat is oké… en ik laat het los." De tranen komen als vanzelf maar dat duurt maar even. Met een diepe zucht droogt ze haar wangen.
Afstandelijkheid als bescherming Terwijl de emotie zakte, realiseert ze zich, dat ze veiligheid nodig heeft om mensen dichtbij te laten komen. "Ik doe denk ik alleen maar zo afstandlijk om mijzelf te beschermen", zegt ze. "Blijkbaar valt er dus wat te beschermen", reageer ik. Ze vraagt: "Zou het kunnen dat ik juist heel gevoelig ben, en dat dàt mij op bepaalde momenten zo afstandelijk maakt?" Ik hoor het kwartje bij wij van spreken vallen!
Oorzaak We kijken naar een vroege herinnering waarbij dit thema aan de orde was. Als kind was het niet altijd veilig om 'te voelen'. Als enig kind van ouders met de nodige problemen móest ze wel 'sterk' zijn. Ook nu komen en gaan de emoties die ze al zo lang bij zich draagt en vallen er kwartjes.
Wat had je nodig? Verderop in deze sessie vraag ik haar wat zíj destijds nodig zou hebben gehad. "Pfft.... da's lastig", zegt ze. "Maar het zou hebben geholpen als er iemand was geweest die had gezien hoe ik mijn best deed voor iedereen om mij heen door mijzelf groot te houden. Als er toch eens door de muur van afstandelijkheid heen zou zijn geprikt."
Precies dat gaan we doen in de volgende EFT ronde. Ze stapt als het ware in de herinnering van toen ze nog zo’n klein meisje was, maar dan als haar volwassen zelf van nu. Ze zegt precies tegen haar jongere zelf wat ze nodig heeft. Dat ze ziet dat ze haar best doet, dat ze zich groot houdt en dat dat oké is. Maar dat zij óók ziet dat ze eigenlijk heel gevoelig is en verdriet heeft over haar ouders. De tranen wellen weer op, maar voelen anders dan net. Ze heeft begrip voor zichzelf en prikt nu zélf dwars door de afstandelijkheid heen. Ze is daarmee heel dichtbij haar eigen kwetsbaarheid. Dát had ze nodig en geeft ze nu aan zichzelf – onafhankelijk van de ander. Ze is ontroert door deze nieuwe scene. Zo kan het dus ook! Herschrijven van de recente geschiedenis We gaan weer naar de scene met de pijnlijke opmerking van de collega. Ze hoort opnieuw de opmerking maar voelt geen tornado meer in haar buik. Ze reageert rustig. "Ja, ik kom misschien afstandelijk over op jou, maar dat is niet zoals ik me voel. Ik voel me juist heel kwetsbaar en ik voel me niet altijd veilig genoeg om dat aan jou te laten zien." Of ze dit echt zo zou zeggen betwijfelt ze maar zo is het wel.
Afsluiting Nu alle emotie eraf is en de kwartjes gevallen zijn bedanken we in een paar mooie zinnen de collega die op de pijnpunten drukte. Dankzij die 'rotopmerking' heeft mijn client een deel van zichzelf kunnen helen.
Dit komt zó vaak voor! Ik vertel dit, omdat ik dit zó vaak tegenkom. En natuurlijk herken ik het ook bij mijzelf wel. Allemaal zijn we op de een of andere manier gekwetst in ons zijn en hebben we beschermingsmechanismen gecreëerd en zijn we bezig om onze behoeften te vervullen. Óok degenen die soms zo venijnig op onze pijnpunten drukken.
Moet ik er nog op terugkomen? "Moet ik nu nog wat met mijn collega?" vraagt mijn cliënt? "Is het goed om te vertellen wat zijn opmerking met mij heeft gedaan?'" Dat kán zinvol zijn maar het is niet altijd nodig. Ik geef haar twee adviezen:
1. Onderzoek je behoefte om er op terug te komen. Met welk doel, welke intentie zou je dat doen?
2. Laat je verrassen door het effect van deze sessie.
Twee weken later vertelt ze dat ze niet meer op de situatie is teruggekomen. Ze merkt aan zichzelf dat ze zich 'anders' voelt in aanwezigheid van deze collega. Meer op haar gemak. Ze ergert zich minder aan hem en hij heeft onlangs spontaan koffie voor haar gehaald. "Dat doet hij anders nooit!"
Herkenning? Ben je ook bereid om op deze manier van je kwetsbaarheid je kracht te maken? Maak dan gerust een kennismakingsafspraak of maak kennis met Emotional Freedom Techniques in de online cursus Grip op stress en emoties via de knoppen hieronder.